Kolejny dzień w Kotlinie Kłodzkiej, tym razem znów górski. Zaczynamy od parkingu w Kletnie z nadzieją, że po drodze na Śnieżnik odwiedzimy Jaskinię Niedźwiedzią i Schronisko Fastnachta.
Już od pierwszego drzewa witają nas informacje, że dzisiaj nie ma co próbować wejść do Jaskini Niedźwiedziej bez wcześniejszej rezerwacji. Niestety system rezerwacyjny działa bardzo opornie, rezerwacja jest zwykłym zgłoszeniem przez formularz z informacją, że... rezerwacja nie gwarantuje miejsca na wybrane wejście i sugestią, żeby rezerwować wejście telefonicznie. Oczywiście telefonu nikt nie odbiera.
Na szczęście sytuacja była taka, jak się spodziewałem, czyli po kilka wolnych miejsc na każde miejsce było dostępne, mimo tego, że była to sobota, choć ... proszę nie traktować tego jako gwarancję wejścia bez rezerwacji. Może mieliśmy szczęście.
Co do samej jaskini ... byłem w niej kilka razy ponad 15 lat temu i przyznam że się zawiodłem. Spodziewałem się jakiś zmian w porównaniu do tego okresu a okazało się że jest to jedna z niewielu skamienielin, która nie zmieniła się przez ten czas. Ani kawałka udostępnionego nowego korytarza (choć odkryto ich wiele w tym czasie), ani nawet podkoszulki, choć sklepik z pamiątkami się trochę rozrósł. Przyznam pewien zawód przeżyłem.
Po jaskini azymut na Schronisko na Śnieżniku i potem sam Śnieżnik. Zaryzykuję, że jest to schronisko, które jako pierwsze miało swoją podkoszulkę, ewentualnie może konkurować w tym ze Strzechą Akademicką. W każdym razie na pewno mówimy o podkoszulkach jeszcze z poprzedniego wieku, przy czym poprzedni wzór podkoszulki był dużo delikatniejszy, chyba fajniejszy. Natomiast bawełna w obecnych podkoszulkach jest klasy "najwyższe premium".
Niezłe jedzenie, choć nie tak rewelacyjne jak na Przegibku. Należy jednak przyznać, że na Przegibku dziennie pojawia się mniej osób niż tu w godzinę, więc różnica jest zrozumiała. Potem szybko na szczyt, bo pogoda była kapryśna.
A w dół ... hulajnoga. Przy samym schronisku stało kilkadziesiąt hulajnóg na dużych kołach i grubych oponach. Takiej przyjemnej jazdy dawno nie przeżyłem. Jako że padał deszcz cała woda z tylnego koła chlapała gdzie się dało, przy czym starała się najbardziej wcisnąć pod kurtką na plecy ... od dołu oczywiście. W taką pogodę na parkingu trzeba się było przebrać włącznie z majtkami.
W drodze powrotnej Schronisko Jagodna. Nic nie napiszę bo mieli swoje podkoszulki ... ale nie w moim rozmiarze, więc na pewno tam wrócę. No może tylko że jedzenie dość proste, drwalskie (zarówno w obszarze wielkości i kompozycji), ale w sumie bardzo pyszne i ciekawe. Dużo osób przyjeżdża z daleka żeby tam zjeść, bo do schroniska da się dojechać asfaltową drogą.
Już od pierwszego drzewa witają nas informacje, że dzisiaj nie ma co próbować wejść do Jaskini Niedźwiedziej bez wcześniejszej rezerwacji. Niestety system rezerwacyjny działa bardzo opornie, rezerwacja jest zwykłym zgłoszeniem przez formularz z informacją, że... rezerwacja nie gwarantuje miejsca na wybrane wejście i sugestią, żeby rezerwować wejście telefonicznie. Oczywiście telefonu nikt nie odbiera.
Na szczęście sytuacja była taka, jak się spodziewałem, czyli po kilka wolnych miejsc na każde miejsce było dostępne, mimo tego, że była to sobota, choć ... proszę nie traktować tego jako gwarancję wejścia bez rezerwacji. Może mieliśmy szczęście.
Co do samej jaskini ... byłem w niej kilka razy ponad 15 lat temu i przyznam że się zawiodłem. Spodziewałem się jakiś zmian w porównaniu do tego okresu a okazało się że jest to jedna z niewielu skamienielin, która nie zmieniła się przez ten czas. Ani kawałka udostępnionego nowego korytarza (choć odkryto ich wiele w tym czasie), ani nawet podkoszulki, choć sklepik z pamiątkami się trochę rozrósł. Przyznam pewien zawód przeżyłem.
Po jaskini azymut na Schronisko na Śnieżniku i potem sam Śnieżnik. Zaryzykuję, że jest to schronisko, które jako pierwsze miało swoją podkoszulkę, ewentualnie może konkurować w tym ze Strzechą Akademicką. W każdym razie na pewno mówimy o podkoszulkach jeszcze z poprzedniego wieku, przy czym poprzedni wzór podkoszulki był dużo delikatniejszy, chyba fajniejszy. Natomiast bawełna w obecnych podkoszulkach jest klasy "najwyższe premium".
Niezłe jedzenie, choć nie tak rewelacyjne jak na Przegibku. Należy jednak przyznać, że na Przegibku dziennie pojawia się mniej osób niż tu w godzinę, więc różnica jest zrozumiała. Potem szybko na szczyt, bo pogoda była kapryśna.
A w dół ... hulajnoga. Przy samym schronisku stało kilkadziesiąt hulajnóg na dużych kołach i grubych oponach. Takiej przyjemnej jazdy dawno nie przeżyłem. Jako że padał deszcz cała woda z tylnego koła chlapała gdzie się dało, przy czym starała się najbardziej wcisnąć pod kurtką na plecy ... od dołu oczywiście. W taką pogodę na parkingu trzeba się było przebrać włącznie z majtkami.
W drodze powrotnej Schronisko Jagodna. Nic nie napiszę bo mieli swoje podkoszulki ... ale nie w moim rozmiarze, więc na pewno tam wrócę. No może tylko że jedzenie dość proste, drwalskie (zarówno w obszarze wielkości i kompozycji), ale w sumie bardzo pyszne i ciekawe. Dużo osób przyjeżdża z daleka żeby tam zjeść, bo do schroniska da się dojechać asfaltową drogą.
Komentarze
Prześlij komentarz